Wij zijn recentelijk geïnterviewd door het 3D-printmagazine. In dit interview bespreken we de behoefte van 3D-printen onder de consumenten. Natuurlijk willen we dit ook met jullie delen en daarom nemen we het interview mee in ons blog! Lees hier het interview: Consument omarmt 3D-printen nog niet echt.

Consumenten en 3D-printen. Eindelijk is het na de hype van enkele jaren geleden nooit meer iets geworden tussen deze twee. Toch staat bij de GAMMA-vestiging in Goes midden in de doe-het-zelf zaak een 3D-printer. En 3DLink houdt in de winkel kantoor om klanten te ondersteunen met 3D-tekenwerk. Hebben in Zeeland de consumenten dan wel hun weg gevonden met de 3D-printer?

De nieuwe GAMMA in Goes behoort toe aan de ondernemersfamilie Esselink, die al sinds 1913 actief is in de handel in bouwmaterialen. Samen met zijn broer bestiert Teus-Jan van Dieren, vierde generatie, zes GAMMA-vestigingen en een bouwmaterialen groothandel. Zo’n zes jaar geleden begon het te kriebelen. “Wat doen we in de toekomst? Ik zag toen al dat de detailhandel de beste tijd heeft gehad. 3D printen misschien?”, zegt Teus-Jan van Dieren. Bewust heeft hij niet fors geïnvesteerd in de hardware. “Ik wist dat het jaren gaat duren voordat de consument gaat printen.” Als die al ooit de stap zet. Want in de DHZ-zaken ziet hij dat de verfafdeling eigenlijk de kurk is waarop de zaken drijven. Zo technisch is de doorsnee consument niet meer. En de ZZP-er dan die bij de bouwmarkt zijn materialen en gereedschappen koopt? Afgezien van het feit dat de zes DHZ-zaken van Esselink weinig ZZP-ers trekken, ziet Teus-Jan van Dieren deze groep niet zo snel naar een 3D geprint product grijpen. “We kennen de bouw genoeg om te durven zeggen dat het daar zeker nog tien jaar duurt. Ze denken daar nog lang niet aan 3D printen.”

Kapotte onderdelen vervangen

Teus-Jan heeft wel doorgezet. In de winkel staat een dddrop 3D printer. Consumenten worden erop gewezen dat ze iets kunnen laten repareren door het te 3D printen. Ze komen tot nog toe vooral met zaken die niet meer verkrijgbaar zijn, merkt Dennis Sturm, 3D printspecialist van 3Dlink, op. Een onderdeel van een raam van een camper bijvoorbeeld. Of een onderdeel van een douchecabine of keuken. “Het oorspronkelijke onderdeel van de douchecabine was bros en verkleurd. Het nieuwe is met SLS geprint en voldoet nog steeds.” Dennis tekent in zo’n geval het product. Het 3D printen wordt als het met FDM-technologie kan in de winkel gedaan. En anders besteedt hij het uit. Hoewel hij vindt dat de hype rond 3D printen nodig is om mensen op een idee te brengen, merkt hij wel dat hierdoor vaak een verkeerd beeld ontstaat. “De consument denkt dat alles kan.” En feitelijk kan er ook veel, maar je moet altijd naar de zin van iets en naar de prijs kijken. “Eenvoudige producten, zoals een scharnier, koop je nieuw zo goedkoop, daar kun je hier niks mee”, zegt Teus-Jan van Dieren. 3D printen komt pas in beeld als een onderdeel niet meer verkrijgbaar is en als de consument voor de keus staat 80 euro aan een 3D geprint onderdeel uit te geven of een nieuwe keuken te laten installeren.

Tekenwerk als kern van de dienstverlening

3Dlink moet het daarom vooral hebben van de zakelijke klanten. Dennis Sturm neemt voor hen het tekenwerk op zich, de kern van de dienstverlening. Daarna zoekt hij de best passende 3D printtechnologie en besteedt het printen zelf uit. Bij Oceanz bijvoorbeeld als het om SLS-prints gaat; bij ZzigZzag als het beter op een HP 3D printer kan worden gemaakt. Teus-Jan denkt nog steeds dat deze manier van werken beter is dan zelf investeren in veel printtechnologie. Als je service wilt bieden, moet je veel in huis hebben. Daar moet je het nodige werk voor hebben en dan blijft het de vraag of je met de huidige ontwikkelingen, alhoewel hij die minder snel vindt gaan dan verwacht, ook over enkele jaren nog de juiste 3D printers in huis hebt. “We willen wel alvast een basis hebben voor de toekomst. Daarom ondersteunen we klanten bij het tekenen en besteden we de rest uit.”

Eerder aan tafel bij klanten

Dennis Sturm merkt dat hij een stap verder zou kunnen komen als hij eerder en vaker met de bedrijven aan tafel zou gaan zitten. “Veel bedrijven doen gewoon wat ze al jaren doen, terwijl je juist nu creativiteit nodig hebt:’ Zoals een klant die voor de ontwikkeling van een nieuwe machine 3Dlink een prototype heeft laten ontwerpen en 3D printen. Of een bakker die de spuitmonden voor een van zijn machines tegenwoordig laat 3D printen als hij voor een andere vulling van het gebak een kleinere opening nodig heeft. “Bij de machinebouwer zou dit duizenden euro’s kosten.” Of de greepjes van de keukenkastjes in de nieuwe GAMMA-winkel. Daarmee laat de ondernemer zien dat interieurbouwers hun projecten kunnen personaliseren met 3D printen.

De consument gaat wel komen

Ondertussen probeert de ondernemer toch de consument te betrekken. 3Dlink heeft het initiatief genomen voor Yes3D, een samenwerking met Ontwerpduo, waar de klant in een webwinkel tot op zekere hoogte zijn eigen designverlichting samenstelt, die daarna deels 3D geprint wordt. Teus-Jan: “We hebben het aantal lampvormen teruggebracht tot negen basisvormen, omdat de consument knettergek wordt als hij uit 10.000 vormen moet kiezen.” Echt storm loopt het nog niet. Voor de langere termijn ziet Teus-Jan van Dieren wel kansen om met 3D printtechnologie consumenten aan te spreken. Hij merkt dat de groep mensen die de wegwerpmaatschappij de rug toe keert, groeit. “Mensen willen hun oudere apparaten niet weggooien als er een onderdeeltje stuk is. Simpele onderdelen, maar zonder werkt het niet.” De ondernemer denkt dat die groep wel eens groter kan worden in de verre toekomst. Zeker als de overheid gaat afdwingen dat geen grondstoffen meer verspild mogen worden. Nederland heeft zichzelf tot doel gesteld in 2050 circulair te zijn. “Als het duurzaamheidsakkoord ooit voorschrijft dat we alles moeten hergebruiken, dan is de kans groter dat je hier iets mee gaat doen”, denkt Teus-Jan. “Dat kun je als leverancier dit als service gaan aanbieden.” Fabrikanten zouden dan 3D files beschikbaar kunnen stellen. En misschien gaan de bouwmarkten dan wel massaal over op 3D scanners om de kapotte producten te scannen en dan centraal te printen. “Waarom niet?”